Gouden Zwaan ligt op een bijzondere plek: tussen metrostation Westpolder en De Groenzoom. Die ligging vormde de basis voor het architectonisch ontwerp. Het station is letterlijk en figuurlijk gebruikt als beginpunt voor een buurt die zich ontwikkelt van stedelijk naar landelijk. “Historisch gezien ontstonden juist buiten de stad nieuwe wijken rond het spoor, dat idee hebben we vertaald naar nu: stedelijkheid bij het station en rust aan de rand.”

Van industrieel naar dorps

Dicht bij het spoor zijn de gebouwen stoer en industrieel van karakter: robuust metselwerk, diepe reliëfs, fabrieksachtige ramen. Geïnspireerd op pakhuizen uit de vroege 20^e eeuw. Richting de rand van de wijk wordt de architectuur lichter en zachter: houten gevels, dakkappellen, veranda’s en witgekeimde woonlagen. Het metselwerk kleurt mee, van roodachtig bij het station tot zandkleurig aan de rand. Zo ontstaat een natuurlijke overgang tussen stadse vibes en dorpse sfeer.

Gebouw 10B: industrieel icoon aan het park 

Een goed voorbeeld van de stedelijke identiteit is gebouw 10B, het eerste gebouw waarvan de woningen in verkoop gaan. Het gebouw staat dicht bij het spoor en heeft een uitgesproken industrieel karakter. De gevels zijn rijk gedetailleerd, met stevige ritmiek, reliëfs en een lichte kleur op de onderste twee bouwlagen. Dat zorgt ervoor dat het gebouw optisch lager oogt, wat bijdraagt aan een prettig straatbeeld. Op de kroonlijsten prijken de namen van oude stations langs de historische Hofpleinlijn van Rotterdam naar Scheveningen, die vroeger over bijna hetzelfde tracé liep als de huidige metrolijn naast Gouden Zwaan. Die verwijzing is een knipoog en een anker in het verhaal van de plek.